شاخص تورمی PCE چیست؟ معرفی کامل هزینه های مصرف شخصی و آخرین خبرها

در بازار تجارت ارزهای بین المللی فارکس روش های متفاوتی برای تحلیل دارایی های موجود در مارکت وجود دارد. این روش های بسیار ارزشمند شامل: تحلیل تکنیکال، تحلیل فاندامنتال، تحلیل روانشناسی مارکت و غیره می باشد.

تحلیل فاندامنتال یا همان بنیادی، در واقع به عوامل تاثیرگذار بر بازار به صورت ریشه ای تر می پردازد. برخی از این عوامل بسیار مهم شامل: داده های اقتصادی کشورهای دارای اقتصاد با ثبات، سیاست های دولت، برنامه های آینده کشور، شاخصهای اقتصادی، عملکرد دولتمردان، تحولات ژئوپلیتیکی و در کل اقتصاد کلان می باشد.

کار اصلی اقتصاد کلان، بررسی شاخص هایی مثل: نرخ بهره، تورم و سطح عمومی قیمت ها، تولید ناخالص داخلی، اشتغال و بیکاری، رشد اقتصادی، تراز پرداختها و غیره می باشد.

حال قصد داریم ببینیم که واقعا امریکایی ها پولشان را کجا و برای چه چیزهایی هزینه می کنند؟

در یکی دیگر از سری مقالات مهم و ارزشمند وبسایت دنیای ترید می خواهیم تا شما را با یکی از شاخص های مهم اندازه گیری تورم در امریکای امروز، آشنا کنیم.

بررسی و آخرین خبرها درباره PCE

بررسی گزارش تورم (PCE) مارس 2024

هزینه هایی که شما بابت خرید کالاها و خدمات می پردازید به طور مرتب در حال تغییر و نوسان است. مثلا در حالی که ممکن است قیمت برخی کالاها کاهش پیدا کند، قیمت دیگر چیزها ممکن است افزایش یابد.

اقتصاددانان برای اندازه گیری و ارزیابی این نوسانات به ابزارهای مخصوصی نیاز دارند که اندیکاتور PCE یکی از همان ابزارها در ایالات متحده امریکا است.

در واقع همان گونه که مطلع هستید ایالات متحده امریکا معیارهای مختلفی برای سنجش میزان تورم مانند شاخص CPI یا همین PCE در اختیار دارد.

جالب است بدانید خالص شاخص تورم سنجش PCE یا همان Core PCE معیار مورد علاقه فدرال رزرو برای سنجش تورم در کشور نیز می باشد. دیگر سیاستگذاران بانک مرکزی، رهبران کسب و کارها و مصرف کنندگان نیز توسط این شاخص مهم به تصویر بزرگ تری از تورم در امریکا دست پیدا می کنند.

حال چیزی که گزارش PCE امروز را مهم تر کرده این است که عده ای از سرمایه گذاران منتظر فرمان فدرال رزرو برای شروع کاهش نرخ های بهره هستند.

به عنوان یک تریدر نکته مهم این گزارش این است که این مساله روی قیمت دلار، طلا و دیگر دارایی های مالی تاثیر می گذارد و شما می توانید آنها را به راحتی ترید کرده و سودهای کلانی به جیب بزنید.

این گزارش قرار است امروز توسط اداره تحلیل اقتصادی ایالات متحده (BEA) راس ساعت 16 به وقت ایران منتشر شود.

پیش بینی ها از گزارش PCE

همان طور که پیشتر نیز اشاره کردیم گزارش خالص PCE که بدون احتساب قیمت خوراکی و انرژی ها است برای مقامات فدرال رزرو امریکا از اهمیت بالایی برخوردار است.

تحلیلگران اقتصادی پیش بینی کرده اند خالص ماهانه PCE در ماه مارس به 0.3 درصد افزایش پیدا کند که اگر اینطور باشد درست با ماه قبل تر یعنی فوریه برابر خواهد بود.

در ضمن انتظار می رود خالص سالانه PCE به 2.6 درصد افزایش پیدا کند و خود گزارش تورم سالانه PCE هم از 2.5 درصد به 2.6 درصد صعود کرده باشد.

خلاصه اصلاح شده پیش بینی های اقتصادی فدرال رزرو (SEP) که به عنوان نمودار نقطه ای نیز شناخته می شود و در کنار بیانیه سیاستگذاری پس از نشست ماه مارس منتشر شد، نشان داد که سیاست گذاران انتظار دارند خالص سالانه تورم PCE در پایان سال 2024 به 2.6 درصد برسد.

قبلا پیش بینی شده بود این رقم 2.4 درصد باشد.

دیروز پنجشنبه BEA گزارش داد خالص شاخص قیمت PCE در سه ماهه اول 3.4 درصد افزایش یافته است. این گزارش با سرعتی بسیار قوی تر از رقم 1.8 درصدی سه ماهه آخر سال 2023 رشد یافته بود (در نظر داشته باشید گزارش دیروز BEA فصلی بود و امروز قرار است ارقام ماهانه PCE اعلام شود).

واکنش اولیه بازار به این داده ها به دلار آمریکا (USD) کمک کرد تا در برابر رقبای خود قدرت بیشتری پیدا کند.

از آنجا که ارقام سه ماهه دیروز منتشر شد امروز احتمال اینکه بازارها توجه اندکی به گزارش ماهانه PCE نشان دهند اصلا دور از انتظار نیست.

یکی از کارشناسان بازارهای مالی در موسسه TD می گوید: اگر ارقام امروز به 2.5 درصد افزایش پیدا کند این مساله نشانگر رشد مارپیچ تورمی در امریکا است و می تواند کماکان شروع کاهش نرخ های بهره از سمت فدرال رزرو را به تعویق بیندازد.

تاثیر خبر PCE ماهانه روی EURUSD

ابزار مشهور گروه CME در حال نشان دادن این موضوع است که چیزی بالغ بر 80 درصد از مشارکت کنندگان در بازارهای مالی باور دارند فدرال رزرو نرخ هایش را در ماه ژوئن دست نخواهد زد.

با این حال بعید است که گزارش ماهانه PCE ماه مارس به ‌ویژه بعد از انتشار داده‌ های سه ‌ماهه دیروز، تأثیر قابل ‌توجهی روی انتظارات بازار داشته باشد.

ولی با این وجود، در صورتی که خالص شاخص قیمت ماهانه PCE کمتر از حد پیش ‌بینی شده در مارکت افزایش یابد، این مساله می ‌تواند باعث ریزش کوتاه مدت دلار شود.

برعکس اگر ارقام خالص ماهانه بیشتر از حد انتظارات مارکت رشد کرده باشد دلار امریکا قوی تر خواهد شد و یورو شروع به ریزش خواهد کرد.

نتیجه گزارش PCE بعد از انتشار

طبق آخرین گزارشات از سمت اداره تحلیل اقتصادی ایالات متحده امریکا که امروز ساعت 16 منتشر شد مشخص شد تورم در امریکا کماکان بالا می باشد و هنوز با تارگت 2 درصدی مد نظر فدرال رزرو فاصله دارد (شاخص pce به طور سالانه از 2.5 درصد در ماه فوریه به 2.7 درصد در ماه مارس افزایش یافته است).

در ضمن خالص اندیکاتور قیمت pce که بدون احتساب خوراکی و انرژی ها است در همان رقم 2.8 درصد باقی مانده است. بد نیست بدانید مارکت منتظر کاهش تا 2.6 درصد بود که این اتفاق نیفتاد!

یکی از کارشناسان بازارهای مالی گفت: افزایش تولید ناخالص داخلی واقعی منعکس کننده افزایش هزینه های مصرف کننده، صادرات، هزینه های دولت فدرال، مخارج دولتی و محلی و سرمایه گذاری های ثابت غیر مسکونی است که تا حدی با کاهش سرمایه گذاری خصوصی و سرمایه گذاری ثابت مسکونی جبران شد.

افزایش مولفه های تورمی اولین تخمین از گزارش تولید ناخالص داخلی سه ماهه سال جاری 2024 آن هم درست یک هفته مانده به جلسه ماه آوریل فدرال رزرو، نشانگر این است که روسای بانک مرکزی امریکا کماکان باید برای مبارزه با تورم نرخ های بهره را بالا نگه دارند.

دقیقا همین فاکتور مهم باعث شد تا شاخص دلار امریکا که تا اطراف قیمت 105.40 ریزش کرده بود مجددا بالای سطح مهم 106 بازگردد.

تورم چیست؟

یکی از کارهای اقتصاد کلان، بررسی و اندازه گیری تورم یا همان Inflation است. اقتصاددانان این کار را با استفاده از نماگرهای تورم یا Inflation Indicators انجام می دهند. ولی فراموش نکنید که ابزار آنها ممکن است از کشوری به کشور دیگر متفاوت باشد.

خیلی ساده به افزایش همه جانبه، گسترده و پایدار متوسط قیمت ها، تورم گفته می شود. به زبانی دیگر تورم، افزایش بی رویه و ادامه دار در سطح عمومی قیمت ها است.

البته چیزهایی وجود دارد که شامل تورم نمی شود مثل: شوک های اقتصادی که باعث افزایش کوتاه مدت قیمت کالاها می شود و یا بالا رفتن تولید ناخالص داخلی که موقتا باعث افزایش قیمت ها می شود و غیره.

نرخ تورم چیست؟

حال که با تعریف تورم آشنا شدید، بد نیست کمی هم درباره مفهوم نرخ تورم بدانید. در حقیقت به مقدار افزایش یا کاهش سطح عمومی قیمت ها در یک دوره مشخص، نرخ تورم می گویند.

نرخ تورم، شاخصی برای نمایش ارزش پول و قدرت خرید در یک بازه زمانی است. برخی کشورهای قدرتمند، نرخ تورم را از طریق محاسبه قیمت های هفتگی، ماهانه و سالانه برای یک سبد پایه، اندازه گیری می کنند.

معمولا نهادی که این کار را انجام می دهد، بانک مرکزی است.

تورم در هر اقتصادی با توجه به زمان و شرایط گوناگون به شکل های مختلفی نمود پیدا می کند. به طور معمول تورم، ناشی از افزایش هزینه های تولید یا افزایش تقاضا برای محصولات و خدمات است. در ادامه شما را با برخی از چیزهایی که باعث به وجود آمدن تورم می شوند، آشنا خواهیم کرد.

تورم ناشی از فشارهای هزینه

هر گاه اقتصادی با رشد هزینه های تولید و یا افزایش قیمت عوامل تولید روبرو شود، آنگاه این مساله می تواند عاملی در جهت پدید آمدن تورم به حساب آید.

دلایل گوناگونی از جمله افزایش قیمت مواد خام، افزایش قیمت نیروی کار به سبب قدرت گرفتن اتحادیه های کارگری و افزایش قیمت سرمایه به دلیل نفوذ بنگاههای اقتصادی بزرگ، به تورم هزینه نسبت داده می شود.

تورم ناشی از پیشی گرفتن تقاضا از عرضه (تورم تقاضا)

هر گاه در اقتصادی تقاضای کل بر عرضه کل پیشی بگیرد، این مازاد تقاضا بر عرضه کنونی، باعث رشد سطح عمومی قیمت کالاها و خدمات می شود. بدین شکل اقتصاد با تورم تقاضا روبرو می شود.

تورم به دلیل افزایش در بخش خاصی از اقتصاد

هر زمان که بخشی از اقتصاد با افزایش سطح عمومی قیمت ها روبرو شود، می تواند به دیگر بخش های جامعه فشار تورمی وارد کند.

تورم ناشی از بنیادهای اقتصادی

گاهی اوقات در برخی از کشورهای در حال توسعه به دلیل ویژگی های بنیادی و ساختاری اقتصاد، تورم به وجود می آید. مثلا اگر کشوری برای واردات به کشور دیگری وابستگی داشته باشد، این وابستگی می تواند یک تورم وارداتی به وجود آورد.

تورم ناشی از سیاست های مالی انبساطی 

توجه داشته باشید که بین سیاست های پولی انبساطی و سیاست های مالی انبساطی، تفاوت عمده ای وجود دارد.

مطالعه این مقاله پیشنهاد می شود: سیاست پولی چیست؟

اعمال سیاست های مالی انبساطی توسط دولت ها می تواند میزان درآمد اختیاری را هم برای مشاغل و هم برای مصرف کنندگان افزایش دهد.

به عنوان مثال اگر دولت مالیات‌ها را کاهش دهد، کسب‌وکارها ممکن است آن را صرف بهبود سرمایه، پاداش کارکنان یا استخدام‌های جدید کنند. حتی مصرف کنندگان نیز ممکن است کالاهای بیشتری را خریداری کنند.

دولت همچنین می تواند با افزایش هزینه پروژه های زیربنایی، اقتصاد را تحریک کند. تمام این موارد می تواند منجر به افزایش تقاضا برای کالاها و خدمات شود که در انتها منجر به افزایش سطح عمومی قیمت ها و در کل تورم می شود.

شاخص تورمی مخارج مصرف شخصی یا  PCE چیست؟

از آنجا که خانوارها به عنوان یکی از اساسی ترین اجزای الگوی مدور اقتصاد می باشند، انتخاب و تصمیمات آنها درباره میزان مصرف، یکی از مهمترین یا شاید مهمترین بخش تفسیرهای اقتصادی را در بر می گیرد. از این پس، به جای کلمه خانوارها از اصطلاح مصرف کنندگان استفاده می کنیم.

مصرف کنندگان قسمت عمده ای از درآمدهای خود را در طی سال به مصرف تخصیص می دهند. مصرف تقریبا 70 درصد تولید ناخالص داخلی امریکا را در بر می گیرد. از این رو نقش مصرف و برنامه ریزی مخارج مصرف کنندگان در اقتصاد بسیار مهم است.

در ایالات متحده دو معیار متداول برای سنجش تورم وجود دارد: 1- شاخص تورم مصرف کننده یا همان CPI و 2- شاخص قیمت هزینه های مصرف شخصی (PCE).

مطالعه این مقاله پیشنهاد میشود: cpi چیست؟

اولی توسط اداره آمار کار در امریکا و دومی توسط دفتر تحلیل اقتصادی منتشر می شود.

شاخص قیمت مصرف شخصی که به شاخص PCE مشهور است، تغییرات قیمت کالاها و خدمات خریداری شده توسط مصرف کنندگان در ایالات متحده را ارزیابی می کند. در واقع از شاخص PCE به منظور ثبت تورم از طیف وسیعی از هزینه های مصرف کنندگان و بازتاب رفتار آنها استفاده می شود.

شاخص قیمت PCE در تحلیل های اقتصاد کلان و به منظور پیش بینی آینده قیمت ها استفاده می شود. این شاخص در امریکا ماهانه و توسط دفتر آمار وزارت بازرگانی یا همان دفتر تحلیل های اقتصادی (BEA) منتشر می شود.

شاخص دیگری نیز به نام شاخص اصلی یا خالص قیمت مصرف شخصی (Core PCE) نیز وجود دارد که قیمت مواد غذایی و انرژی ها را حذف کرده است. این شاخص، تورم را خیلی بهتر و واضح تر تشخیص می دهد. دلیل آن هم این است که مواد غذایی و انرژی ها نوسانات زیادی را در این شاخص به وجود می آورند.

مقامات بانک مرکزی امریکا برای تعیین سیاست های پولی کلان خود از این شاخص استفاده می کنند.

نحوه اندازه گیری تورم هزینه های مصرف شخصی (PCE)

شاخص PCE هر ماه بر اساس داده های BEA درباره هزینه های مصرف شخصی از طیف گسترده ای از منابع ارزیابی می شود. برخی از این منابع عبارتند از:

• گزارش های آماری از اداره سرشماری ایالات متحده و سایر سازمان های دولتی
• گزارش های سازمان اداری و نظارتی
• گزارش های سازمان های خصوصی مانند انجمن های تجاری

BEA در تجزیه و تحلیل خود، کالاهای مصرفی و خدمات مصرفی را به سه دسته تقسیم می کند:

کالاهای بادوام: اقلامی که سه سال یا بیشتر عمر می کنند، مانند اتومبیل و کامیون، اثاثیه و تجهیزات خانگی، کالاهای تفریحی و وسایل نقلیه.

کالاهای بی دوام: اقلامی که کمتر از سه سال عمر می کنند، مانند غذا و نوشیدنی، پوشاک، بنزین و سایر محصولات انرژی.

خدمات: مواردی مانند مسکن، مراقبت های بهداشتی، حمل و نقل، خدمات تفریحی، رستوران ها، اقامتگاه ها، خدمات مالی و بیمه.

نرخ تورم PCE با جمع کردن مقادیر دلاری همه کالاها و خدمات در سبدی از کالاها و خدمات و مقایسه کل آنها با ارقام ماه قبل محاسبه می‌شود.

ضمنا در جریان باشید که برخی از قیمت ها باید بر اساس تخمین ها و برآوردها تنظیم شوند زیرا داده های مورد نیاز برای محاسبه فقط به صورت فصلی جمع آوری می شوند، در حالی که تورم PCE ماهانه منتشر می شود.

تمام داده‌های مخارج مصرفی با ارزش دلاری که در نظرسنجی‌ها و گزارش‌های آماری مختلف که در بالا ذکر شد جمع‌آوری می‌شوند و سپس بر اساس تعدیل‌های فصلی و شاخص‌های قیمت ماهانه مختلف، با مقادیر دلار فعلی تنظیم می‌شوند.

BEA داده‌ها را از طریق یک کاهش‌ دهنده قیمت، نسبتی از ارزش همه کالاها و خدمات تولید شده در یک سال خاص با قیمت‌های جاری به قیمت‌هایی که در طول یک سال پایه حاکم بوده را ساده می‌کند تا شاخص ماهانه PCE را بدست آورد.

شاید برای شما نیز این سوال پیش بیاید که چرا شاخص هزینه های مصرف شخصی مهم است؟

PCE نشان می دهد که خانوارها چقدر برای مصرف فوری در مقابل پس انداز برای آینده هزینه می کنند. در حقیقت سطوح مصرف بالاتر به رشد تولید ناخالص داخلی بیشتر در کوتاه مدت تبدیل می شود.

از سوی دیگر، نرخ پس‌انداز بالاتر برای سلامت اقتصادی در بلندمدت مفید است. بانک ها نیز از این پس اندازها برای تامین وام های مسکن و سرمایه گذاری های تجاری استفاده می کنند.

جالب تر اینکه اقتصاددانان با نگاه به گزارش PCE، عادات و رفتارهای مصرف کنندگان را بررسی و درک می کنند. به عنوان مثال، این شاخص نشان می دهد که چگونه الگوهای خرید در پاسخ به افزایش شدید قیمت ها تغییر می کند.

این مساله اغلب زمانی اتفاق می افتد که قیمت بنزین افزایش یا کاهش می یابد. به این ترتیب، PCE کشش تقاضا را نشان می دهد. مثلا هنگامی که تقاضا برای یک کالا یا خدمات کشش دارد حتی اگر قیمت فقط کمی افزایش یابد، مردم خریدشان را کاهش می دهند.

مزایا و معایب شاخص هزینه های مصرف شخصی

همانطور که مشاهده نمودید، داده‌های مخارج مصرف شخصی نگاهی اجمالی به وضعیت اقتصاد ارائه می‌دهد. زمانی که مردم بدون ترس و نگرانی در حال هزینه کردن پول های شان هستند، یعنی عملکرد اقتصاد خوب است. زمانی که مردم در حال کاهش هزینه های شان هستند یعنی مشکلی در اقتصاد به وجود آمده است.

مزیت های شاخص PCE

این شاخص آن طور که شاخص CPI یا همان شاخص قیمت مصرف کننده برای کل جامعه آشنا است، شناخته شده نیست. در حالیکه شاخص CPI از نظرسنجی های خانواده ها که توسط اداره آمار کار (BLS) برای تعیین مسیر قیمت ها ایجاد شده استفاده می کند، ولی شاخص قیمت PCE فراتر از آن عمل می کند.

دلیل آن هم این است که در حالیکه شاخص PCE تولید ناخالص داخلی را نیز در نظر می گیرد، داده هایش را مستقیما از کسب و کارها و موسسات دریافت می کند.

شاخص قیمت PCE طیف وسیع تری از کالاها و خدمات به ویژه آنهایی که توسط همه خانوارها در سراسر کشور خریداری می شوند را در نظر می گیرد. CPI فقط برای خانوارهای شهری در نظر گرفته می شود.

شاخص قیمت مخارج مصرف شخصی نیز در مقایسه با CPI که تحت تأثیر تغییرات عمده قیمت در برخی محصولات مانند بنزین است، نوسانات کمتری دارد. شاخص PCE در واقع هرگونه نوسان را هموار می کند.

یکی دیگر از ویژگی های شاخص قیمت مصرف شخصی این است که PCE شاخص مورد علاقه و مقیاس سنجش تورم توسط مقامات فدرال رزرو امریکا است. آنها در تدوین سیاست های پولی خود نگاهشان به نوسانات شاخص PCE است.

معایب شاخص PCE

درست است که PCE شاخص مود علاقه فدرال رزرو است ولی این شاخص نیز دارای معایبی نیز می باشد. یکی از معایب آن این است که تولید ناخالص داخلی را در بر می گیرد. گزارش GDP گزارشی است که فقط به صورت سه ماهه اندازه گیری و منتشر می شود.

اما PCE هر ماه توسط اداره وزارت بازرگانی امریکا (BEA) منتشر می شود. این آژانس باید شکاف موجود را با گزارش خرده فروشی پر کند.

یکی دیگر از معایب شاخص قیمت هزینه های مصرف شخصی این است که بسیار گسترده است. در واقع شاخص PCE تمام اطلاعات خانواده ها، سایر نهادها مانند سازمان های غیرانتفاعی، دولت ها و شرکت ها را در بر می گیرد.

ولی شاخص CPI فقط داده هایی را که مستقیما از مصرف کنندگان دریافت می کند انتشار می دهد.

اجازه دهید تا ابتدا کمی به چیستی شاخص CPI و PPI بپردازیم تا بهتر بتوانیم آنها را با شاخص PCE مقایسه کنیم.

امریکایی ها به وسیله شاخص های متفاوتی تورم را اندازه گیری می کنند: شاخص CPI، شاخص PCE، شاخص PPI و تولید ناخالص داخلی یا همان GDP.

شاخص CPI چیست و چگونه محاسبه می شود؟

به تغییرات قیمت سبدی از کالاها و خدمات که توسط خانوارها خریداری می شود، شاخص قیمت مصرف کننده یا همان CPI می گویند که در واقع نشانگر میانگینی از هزینه خانواده ها می باشد.

شاخص CPI به صورت ماهانه توسط اداره آمار کار ایالات متحده (BLS) منتشر می شود. در واقع این شاخص نشانگر قدرت خرید امریکایی ها است.

BLS برای محاسبه شاخص قیمت مصرف کننده، "سبدی از کالاها و خدمات" را به وجود آورده است. این سبد، میانگینی از اقلامی است که امریکایی ها خرید می کنند و شامل : هزینه مسکن، پوشاک، خوراکی ها و آشامیدنی ها، مراقبت های پزشکی، تفریحات، حمل و نقل، تحصیلات و دیگر کالاها و خدمات می باشد.

این سبد در واقع شامل خرده سبدهای دیگری مثل: خوراک، مسکن و پوشاک می باشد که هر کدام با توجه به وزنی که دارند روی شاخص CPI تاثیر می گذارند.

شاخص CPI در واقع کارایی متفاوتی دارد و محاسباتی که از این سبد به عمل می آید روی زندگی تمام امریکایی ها تاثیر مستقیم می گذارد.

اول اینکه از شاخص قیمت مصرف کننده به عنوان معیاری در تصمیم گیری های مالیاتی، هزینه های زندگی در تعیین کمک های دولتی مثل امنیت های اجتماعی، بن کمک هزینه تامین غذا (در امریکا) و حقوق های بازنشستگی استفاده می شود.

همچنین از CPI برای تنظیم اوراق قرضه مصون از تورم (TIPS) که نوعی از اوراق قرضه در امریکا است، استفاده می شود. ضمنا مقامات فدرال رزرو تغییرات شاخص CPI را از نزدیک رصد می کنند.

شاخص PPI چیست و چگونه محاسبه می شود؟

شاخص قیمت تولید کننده یا همان PPI نیز مثل CPI به صورت ماهانه و توسط اداره آمار کار ایالات متحده (BLS) منتشر می شود.

در حالی که شاخص های PCE و CPI رفتار مصرف کنندگان را ارزیابی می کند، شاخص PPI تولید کنندگان کالاها و خدمات را در نظر می گیرد.

این شاخص ماهانه 100.000 مظنه قیمتی را از حدود 25.000 موسسه دریافت می کند.

روش محاسبه شاخص PPI بدین شکل است: شاخص قیمت تولید کننده قیمت حال حاضر دریافتی سبد خاصی از اقلام عمده فروشان را منهای سبد قیمتی دریافتی کالاهای مشابه آن در سال 1982 (سال پایه آن) کرده و عدد به دست آمده را در 100 ضرب می کند.

این اطلاعات به طرق مختلفی مفید و ارزشمند می باشد.

تولید کنندگان از مقایسه قیمت این محصولات یا صنایع داده شده در استراتژی های قیمت گذاری خود استفاده می کنند. همچنین از این داده ها می توان برای آگاه کردن مصرف کنندگان از قبل، نسبت به تغییرات آینده قیمت نیز استفاده کرد.

فرض هم بر این است که اگر تولید کنندگان حاضر باشند برای این کالاهای عمده پول بیشتری پرداخت کنند، شانس بیشتری وجود دارد که مصرف کنندگان نیز برای کالاهای خرد هزینه کنند.

دولت نیز از شاخص PPI برای آگاه کردن سیاست های پولی و مالی به منظور محدود کردن تورم استفاده می کند.

تفاوت عمده این سه شاخص این است که شاخص CPI و PCE هر دو تورم مصرف کننده را اندازه گیری می کنند (البته از روش های متفاوت) ولی شاخص PPI تورم تولید کننده را ارزیابی می کند.

بزرگترین تفاوت شاخص CPI و PCE این است که هر دوی اینها تغییرات قیمت کالاها و خدمات را اندازه گیری می کنند. شاخص CPI بر اساس داده هایی است که توسط مصرف کنندگان جمع آوری می شود در صورتیکه PCE از داده های بزرگتری مثل شاخص GDP که شامل تمام موسسات و کسب و کارها می شود استفاده می کند.

مطالعه این بخش پیشنهاد میشود: فارکس فکتوری

از کدام سایت نتایج گزارش PCE را رصد کنم؟

شما میتوانید با مراحعه به تقویم اقتصادی فارکس، به صورت لحظه ای از نتایج تمامی گزارشات مهم اقتصادی از جمله این شاخص با خبر شوید.

نتیجه گیری

همینطور که مشاهده کردید، شاخص هزینه مصرف شخصی (PCE)، یک شاخص تورم سنج است. اقتصاددانان و مقامات بانک مرکزی امریکا از این شاخص برای بررسی روند حرکات قیمت استفاده می کنند.

مخارج مصرف شخصی معیاری برای هزینه مصرف کنندگان ملی است. این شاخص به شما می گوید که امریکایی ها چقدر پول برای کالاها و خدمات خرج می کنند. روسای بانک مرکزی ایالات متحده از این شاخص در تصمیم گیری های شورای سیاستگذاری پولی خود برای تنظیم نرخ های بهره استفاده می کنند.